पुण्यातील हृदयरोगतज्ज्ञ डॉ.
जगदीश हिरेमठ (http://www.jshiremath.com/index.htm) यांच्याबद्दल बऱ्याच काळपासून ऐकून होतो. पण माझ्या
आईवरील अन्जिओप्लास्टि शस्त्रक्रियेदरम्यान त्यांच्याशी संपर्क आला आणि मी खूप प्रभावित झालो. हाच
प्रकार पुण्याच्या `रुबी हॉल क्लिनिक`बद्दलही अनुभवला... (http://www.rubyhall.com/) एखाद्या हॉस्पिटलमध्ये तुम्ही साधारण दोन दिवस पेशंटबरोबर असता, आणि या
काळात एकदाही तुम्हाला आवाज चढवावा लागत नाही, वाद घालावा लागत नाही... प्रत्येक
गोष्ट ठरल्याप्रमाणे वेळच्या वेळी घडत असते. अचानक पेच उद्भवला तर तुमच्याही आधी
तेथील डॉक्टर आणि कर्मचारी धाव घेतात... हे चित्र मला अनपेक्षित पण अतिशय आनंद
देणारे होते.
एखादा डॉक्टर नुसत्या
शब्दांनीच तुमचा विश्वास जिंकून घेतो आणि अतिशय गंभीर विषय सुद्धा तुम्हाला खूप
सोपा वाटू लागतो. तुम्ही त्यांच्या आश्वासक शब्दांनी भारून जाता आणि हृदयाशी
संबंधित खूप नाजूक शस्रक्रिया ते लीलया पार पाडतात... या दरम्यान तुमच्या मनावर एक
क्षणभरही ताण येत नाही... डॉ. जगदीश हिरेमठ ही किमया करतात. त्यांच्यातील `जॉली`
माणूस आपल्याला प्रभावित करतो...!
माझ्या आईला चालताना खूप दम
लागत असे. पाच-सहा वर्षांपूर्वी केलेल्या तपासणीत हृदयाच्या रक्तवाहिनीत २ ब्लॉक
दिसले होते, पण ते फार गंभीर नव्हते. मागील महिन्यात झालेल्या एका किरकोळ अपघानंतर
तिचे ब्लड-प्रेशर वाढले आणि खूप धाप लागू लागली.
माझा भाऊ कमलाकर पुण्यात
राहतो. त्याने आईला `रुबी`त डॉ. हिरेमठ यांना दाखविण्याचे ठरविले. डॉ. हिरेमठ आज
घडीला या विषयात देशातील आघाडीचे सर्जन आहेत... त्यांनी `आधी अन्जिओग्राफी करू आणि
गरज वाटली तर लगेच प्लास्टि करू`, असे सांगितले. ग्राफीमध्ये दोन रक्तवाहिन्यांत
९० आणि ९५ टक्के ब्लॉक दिसले. याचा अर्थ फक्त तिसऱ्या रक्तवाहिनीच्या बळावर आईचे
श्वास चालू होते! ही अतिशय गंभीर बाब होती.
डॉ. हिरेमठ यांनी
`ग्राफी`नंतर बाहेर येऊन आम्हाला नेमका प्रोब्लेम समजावून दिला. हृदयाचे एक चित्र
समोर ठेवून त्यांनी नेमकी रचना समजावून दिली. आम्ही त्या आधी यु-ट्यूबवर या
प्रकारच्या शस्त्रक्रियेचे अनिमेशन पाहिलेले होते. ( http://www.youtube.com/watch?v=e13TGGccvT4 ) त्यांचा अप्रोच इतका आश्वासक होता की आम्हाला या
शस्त्रक्रियेचे `टेन्शन` अजिबात आले नाही. यातील एक ब्लॉक सरळ रेषेतील होता आणि
दुसरा वळणा-वळणाच्या जागेत. हा दुसरा ब्लॉक दुरुस्त करण्यासाठी स्तेंत बसविणे अधिक
अवघड होते. पण त्यांचा अनुभव इतका मोठा, की जेथे आम्ही एक-दीड तासाची तयारी केली
होती, तेथे अर्ध्या तासातच ऑपरेशन यशस्वीही झाले...!
या नंतरचा काळ काळजी
घेण्याचा होता. आईला `आयसीयू`त ठेवलेले होते. २४ तास निरीक्षणाखाली ठेवल्यानंतर ते
घरी सोडणार होते. या २४ तासात मला तेथे खूप काही अनुभवता आले. `रुबी`मध्ये गर्दी
प्रचंड वाटले, पण कुठे गोंधळ दिसला नाही. स्वच्छता अतिशय उत्तम होतीच आणि तेथे काम
करणाऱ्या वार्डबॉय पासून डॉक्टरपर्यंत सर्वचजण विलक्षण सौजन्याने वागताना दिसले.
हे माझ्यासाठी आश्चर्यकारक होते. या आधी वेगवेगळ्या कारणांसाठी मी अनेक
हॉस्पिटलमध्ये गेलेलो आहे. प्रत्येक ठिकाणी वाद झडले आहेत. रुबी मात्र अपवाद
ठरला...!
एका जीवघेण्या स्थितीतून आई
बाहेर आली हे जितके महत्वाचे, तितकेच डॉ. हिरेमठ यांचे `safe hand` महत्वाचे...!
डॉ. हिरेमठ आणि `रुबी` या दोघांनाही शुभेच्छा.
